Blog

De natuurlijke methode voor een hond om warmte kwijt te raken is veel hijgen. Dit zie je vooral met warm weer. Daarbij verliezen ze enorm veel vocht. Zorg dat je hond altijd bij zijn drinkwater kan. Zet bij warm weer op verschillende plaatsen drinkbakken.

Neem tijdens wandelingen vers drinkwater mee om te voorkomen dat hij van stilstaand water drinkt. Want dat geeft een extra risico op besmetting met Leptospirose. 

Zwemmen met de hond

Je kan je hond uitstekend af laten koelen in een zwembadje. Wanneer de hond dit spannend vindt, dan kun je er zijn of haar favoriete balletje of een snoepje in gooien.

Enthousiaste zwemmers kunnen natuurlijk ook een duik nemen in een zee of meertje. Zorg wel dat dit veilig gebeurt en vermijd bij voorkeur sloten wanneer het buiten warm is. Als je hond erg graag zwemt is het raadzaam een zwemvestje aan te doen.

Andere manieren van afkoelen

Lang niet alle honden zijn er dol op om het water in te gaan. In dat geval kun je een hond afkoelen door regelmatig een koele natte handdoek op zijn lijf te leggen. Of spuit je viervoeter nat met een plantenspuit. Ook een koelmat is een uitstekende optie. Ook zijn er tegenwoordig allerlei verkoelende bandjes en speeltjes te koop in de dierenspeciaalzaak.

Tropenrooster

Hoge temperaturen vragen om een aangepast wandelschema. Je hond heeft ook tijdens deze dagen beweging nodig, maar voor lange wandelingen en uitgebreid spelen is het overdag te heet. 

Bij zonsopgang, in de ochtend, is het meestal het aangenaamste. In de avond na zonsondergang daalt de temperatuur misschien iets, maar is de lucht vaak nog erg warm.  In de vroege ochtenduren wordt de lucht meestal nog afgekoeld door de dauw. Dus sta vroeg op voor een leuke wandeling.

Zorg dat je met je hond in de schaduw blijft om een zonnesteek te voorkomen. Bossen zijn dan ook de beste plek om met je hond te wandelen als het erg warm weer is. Wanneer je niet in de buurt van bos woont is een parasol een goede optie!

Wat moet je niet doen?

• Loop niet over geasfalteerde wegen; gesmolten teer verwondt de voetzooltjes.
• Laat je hond nooit, écht nooit, achter in een geparkeerde auto.
• Neem je hond niet mee naast de fiets.
• Je hond afkoelen doe je niet met een ventilator. Dat verhoogt namelijk het risico op een ontsteking van het oogslijmvlies, verkoudheid en een stijve nek.

Wat te doen bij oververhitting

Een oververhitting kan bij een hond erg gevaarlijk zijn. Je moet dan ook direct ingrijpen als je hond één of meer van de volgende symptomen laat zien:

• Veel kwijlen, extreem veel en snel hijgen
• Sloom / zwak overkomen
• Rode slijmvliezen
• Warm aanvoelen
• Een lichaamstemperatuur van boven de 40 graden
• Bewusteloos raken

Breng je hond direct naar binnen, probeer hem te laten drinken, leg een lauwwarme doek op de poten. Bel direct een dierenarts!

Het is altijd leuk om een pup te mogen verwelkomen binnen het gezin. Maar het zindelijk maken van een pup is en blijft soms een lastig karwei. Hoe goed het zindelijk maken gaat, heeft te maken met een aantal factoren. Waar is de pup bijvoorbeeld geboren en was er een grote nestplaats waar regelmatig werd schoon gemaakt? Pups die in een te klein nest opgroeien, ontwikkelen minder snel de drang om hun behoefte buiten het nest te doen. 

Tips voor zindelijk maken hond

Honden zijn van nature netjes en bevuilen hun nest niet graag. Zolang de pup genoeg mogelijkheden heeft om buiten zijn nest zijn behoefte te doen, zal hij zijn nest niet bevuilen. Je moet een pup vaak uitlaten om ongelukjes te voorkomen. Een handig hulpmiddel is hierbij de bench. De pup zal niet snel zijn of haar eigen nest bevuilen. Een bench moet zo groot zijn dat de hond er net in kan draaien, staan en liggen. 

Kranten voor ongelukjes

Het is raadzaam vanaf de eerste dag dat de pup er is op verschillende plekken kranten neer te leggen. De belangrijkste plek is bij de voor- en achterdeur.

Let goed op wanneer de pup gaat plassen of zijn behoefte gaat doen en hoe je dit van te voren kunt zien aankomen. Vaak kun je dit zien aan langdurig snuffelen of aan rondjes draaien op dezelfde plek. Meestal zal de pup ook wat doen als hij net lekker heeft liggen slapen, heeft gegeten of gespeeld.
Wanneer een pup dit gedrag vertoond neem je de pup mee naar buiten en zet je hem op de plek neer waar je wilt dat hij later ook zijn behoefte gaat doen. Ook kan je hieraan een commando koppelen zoals ‘plasje doen’ of ‘poepje doen’. 

Om het uur naar buiten

In het begin is het zaak om vaak naar buiten (om 1 of 2 uur) te gaan, ook al maakt de pup nog geen aanstalten. Ga in het begin, ook als de pup nog geen aanstalten maakt om iets te doen, gewoon vaak met hem naar de plek waar hij zijn behoefte mag doen. Zorg dat die plek buiten niet te ver weg is. Leer je hond ook dat er verschillende plekken zijn waar hij zijn behoefte mag doen. Anders komt je in de problemen als je de hond eens meeneemt op visite.

Uitlaten pup in nacht

De eerste nachten is het belangrijk om de pup een aantal keren uit te laten. De eerste nachten bij je thuis kan de pup zijn plas nog niet de hele nacht ophouden. En om de pup zo snel mogelijk zindelijk te maken, is dit erg belangrijk. 

Beloning

Als je ziet dat de pup op het punt staat binnenshuis zijn behoefte te doen, til hem dan onmiddellijk op en breng hem naar buiten. Door het optillen treed een plasrem in werking. Als de pup zijn plasje buiten afmaakt, beloon je hem hiervoor. 

Azijn tegen ongelukjes

Als de pup een keer zijn plasje binnen doet dan is het belangrijk de plek schoon te maken en te neutraliseren met azijn. Geef de pup geen enkele vorm van aandacht voor ongelukjes. Straffen voor onzindelijkheid zorgt er alleen maar voor dat de pup bang wordt en zijn of haar behoefte gaat doen op plekken waar je het niet kan zien. 

Het vaccineren van onze huisdieren is altijd een onderwerp van discussie. Er zijn fanatieke voor- en tegenstanders van vaccineren. In de praktijk is het vaak wat lastiger.

Waarom vaccineren

Vaccinaties zijn ontstaan om onze huisdieren te beschermen tegen ernstige ziekten waar je hond of kat in het ernstigste geval aan zou kunnen overlijden. Door te vaccineren bereid je het afweersysteem van het dier voor op een mogelijke infectie. Je gebruikt hiervoor een verzwakte/aangepaste versie van het virus of de bacterie die de ziekte veroorzaakt. Hiermee activeer je het afweersysteem, het dier wordt dus niet ziek. Als het dier dan het echte virus of bacterie tegenkomt kan het afweersysteem sneller en effectiever reageren. Op deze manier is de hond of kat (beter) beschermd tegen de ziekte. Vaccinaties geven overigens nooit 100% bescherming.

Gezondheid dier

Omdat je bij het vaccineren een reactie wil opwekken in het afweersysteem, is het van groot belang dat het dier op het moment van de vaccinatie gezond is. Is een dier niet gezond? Dan is het afweersysteem al met andere dingen bezig en kan het niet optimaal op de vaccinatie reageren.

Dit kan als mogelijk resultaat een onvoldoende opbouw van afweerstoffen hebben of het dier kan ziek worden na de vaccinatie. Geef niet teveel vaccinaties samen. Anders wordt het afweersysteem te zwaar belast. Dit resulteert dan in een minder goede opbouw de afweer.

Verschillende vaccinaties

In ieder land komen andere ziektes voor bij honden en katten. Elk land wordt er tegen verschillende ziekten gevaccineerd. In Nederland worden honden ingeënt tegen: de Ziekte van Parvo, Hondenziekte, besmettelijke Leverziekte en de Ziekte van Weil.

Katten worden standaard ingeënt tegen kattenziekte en niesziekte. Heel lang gebeurde dit jaarlijks via de jaarlijkse prik. Uit onderzoek bleek dat de meeste vaccinaties wel drie jaar bescherming geven en dus maar eens per drie jaar gegeven hoeven te worden.

Wat is titeren?

Het is ook mogelijk om via bloedonderzoek door je dierenarts te laten bepalen of je dier nog voldoende afweerstoffen heeft. Dit heet titeren, je bepaalt namelijk de titer (= hoeveelheid) antistoffen in het bloed. Bij honden kun je titeren voor de ziekte van Parvo, Hondenziekte en besmettelijke Leverziekte.

Voor de ziekte van Weil en kennelhoest is titeren helaas niet mogelijk. Bij katten kun je titeren voor kattenziekte en niesziekte.  

Vaccinatie op maat

Met titeren kun je dus per dier, heel specifiek kijken of een vaccinatie tegen een bepaalde ziekte wel nodig is.  Heeft een hond of kat voldoende afweerstoffen in zijn bloed?

Dan moet er pas na 3 jaar weer nieuw bloed worden onderzocht. Zijn er onvoldoende antistoffen aanwezig, dan moet er worden gevaccineerd.Op deze manier kun je dus op maat vaccineren: per dier precies bepalen wat er nodig is.

In bijna elke buurt loopt er wel eentje; een kater of poes die bekend staat als ‘buurt-terrorist’. Hij verjaagt katten uit hun eigen tuin of valt passerende honden aan. Het is niet altijd makkelijk om te geloven dat een aanhankelijke schootkat buitenshuis verandert in een ‘bully’ die de buurt terroriseert. Wat kun je hieraan doen? En ben jij verantwoordelijk als je kat buiten de boel terroriseert?

Verantwoordelijkheid

Als eigenaar ben je verantwoordelijk voor de schade die jouw huisdier veroorzaakt, ook als je er niet bij bent.

Wanneer jou kat problemen veroorzaakt in de buurt, dan ben jij degene die verantwoordelijkheid moet nemen. De schade die jouw huisdier veroorzaakt, ook als je er niet bij bent. Dat betekent dat eigenaren van andere katten met hun dierenartsrekening bij je kunnen aankloppen, als zij kunnen aantonen dat jouw kat dit heeft veroorzaakt. Of als jouw kat de dure vogels bij de buren uit de volière haalt.

Afspraken maken

Als de terrorkat problemen heeft met slechts enkele buurtkatten, kunnen buurtbewoners afspraken maken over uitlaatschema’s. Vaste ritmes waarin buurtkatten delen van de dag binnen verblijven en elkaar afwisselen, voorkomt veel stress en conflicten. Als de vechter veel indringers aanvalt, bijvoorbeeld passerende katten, honden en zelfs mensen, kan de kat niet meer veilig naar buiten. Het afzetten van de achtertuin is dan het enige verantwoorde alternatief om de kat veilig zijn eigen territorium te geven.

Terriotale dieren

Katten zijn van nature territoriale dieren. Dat betekent dat ze een bepaald gebied verdedigen tegen indringers. In het territorium kan een kat relatief veilig eten, slapen en spelen. Sommige katten delen hun territorium met een soortgenoot, terwijl andere katten de ultieme solitaire jagers zijn die geen anderen in hun gebied dulden.

Een kat communiceert vooral met soortgenoten over zijn gebied door middel van het afzetten van geuren en feromonen. Tijdens de patrouille door zijn territorium kan hij kopjes geven tegen paaltjes en tegen bomen sproeien. Hierdoor kunnen buurtkatten elkaar veilig ontlopen en worden directe conflicten vermeden als ze elkaars markeringen respecteren. Wanneer ze toch in elkaars territorium komen kan agressie ingezet worden om de ander te verjagen. Meestal doen katten dit alleen tegen soortgenoten, maar soms breiden ze dit uit naar honden of zelfs naar mensen.

Het territorium wat een kat zichzelf toe-eigent komt vaak niet overeen met eigen huis en tuin, oftewel het grondgebied van de eigenaar. De kat bepaalt zelf hoe groot zijn territorium is en wie hij accepteert in zijn territorium. Alhoewel katers territorialer zijn, kunnen poezen ook indringers verjagen. Katers hebben vaak een groter gebied wat zij verdedigen dan poezen. In een stadswijk met veel katten levert de verdeling van territoria dikwijls problemen op; er wordt vaker gevochten, gesproeid in huis of er is angst om naar buiten te gaan.

Het wegjagen van soortgenoten is dus normaal kattengedrag. Toch is er wel een verschil in de intensiteit van dit territoriale gedrag per kat, zeker in de mate waarin er agressie wordt ingezet.

Aanval

Wanneer een kat agressie inzet om een indringer uit zijn territorium te verjagen, kan hij dat doen door middel van intimidatie. Door het inzetten van dreiggedrag zoals aanstaren, grommen, blazen of op een afstandje achtervolgen, probeert de bewoner van het territorium de indringer te intimideren. Hij dreigt met ernstigere maatregelen als de indringer niet weggaat.

Dreigen is veiliger voor beide partijen. Immers in een gevecht kan de bewoner van het territorium ook zelf gewond raken. Er zijn katten die voornamelijk territoriaal dreiggedrag vertonen en weinig tot niet overgaan tot daadwerkelijk aanvalsgedrag waarbij gevochten en gebeten wordt. Er zijn ook katten die wél overgaan tot vechten, bijten en slaan met nagels. Verwondingen zijn dan meestal het gevolg; bijtwonden kunnen leiden tot gerafelde oren, abcessen onder de huid en zelfs open wonden die bij de dierenarts behandeld moeten worden.

Katten in gevecht

De mate waarin een kat serieuzere agressie inzet hangt van verschillende factoren af. Allereerst verschilt de territoriumdrift per kat; dit heeft voor een groot deel een erfelijke basis. Hormonen spelen tevens een rol, bij intacte katers (en poezen) wordt vaker gevochten in de voortplantingsperiode. De omgeving/buurt waarin de kat woont en de hoeveelheid katten die erin wonen beïnvloeden de conflicten tevens. In een dichtbevolkte wijk zijn veel katten in een (te) klein gebied.

De kans wordt dan groter dat een buurtkat terecht komt in het hart van het territorium van een ander. In het hart van het territorium is de agressie over het algemeen erger dan richting de buitenrand. Daarnaast spelen leerervaringen ook een rol; hoe meer een kat succesvol zijn territorium verdedigt, hoe sneller hij in heftigere gevechten kan belanden.

Normaal gedrag?

Een veel gehoorde reactie van katteneigenaren met een vechtersbaas is: “Het is normaal gedrag, ze zoeken het zelf wel uit.” Het klopt dat zowel vechten als bijten normale gedragingen kunnen zijn voor katten. Echter katten zijn van nature vooral conflictvermijdend van aard; vechten is geen voorkeursgedrag wat naar elke kat wordt getoond. Een onnatuurlijke situatie met teveel buurtkatten zorgt ervoor dat er meer gevochten wordt. Eventuele gevolgen van het gedrag van zo’n terrorkat kun je zien als ‘iets normaals’, wat ons vrijwaart van het nemen van actie. Maar het kan toch niet de bedoeling zijn dat jouw kat de buurtkatten verwondt of angstig maakt?

Dat hondeneigenaren buitenshuis op hun hond moeten letten, is vrij ingeburgerd. Zeker in bebouwde kom zijn we gewend om honden niet zonder supervisie te laten loslopen. Alhoewel niet iedereen zich eraan houdt, is het logisch dat een hondeneigenaar de rekening betaalt als zijn hond schade veroorzaakt; in andermans tuin of zelfs aan andermans hond. Maar dat eigenaren ook verantwoordelijk zijn voor het gedrag van hun kat is voor veel katteneigenaren nieuw. Ons gevoel is dat we als eigenaar geen toezicht hebben op katten buitenshuis en hierdoor hun gedrag niet kunnen monitoren en controleren. Dat klopt natuurlijk. Echter als eigenaar ben je wél verantwoordelijk voor.

Het is nu ook wetenschappelijk bewezen dat honden ook in de puberteit komen. Vaak is dit te merken aan dat ze minder goed luisteren. Hoe minder goed de hond aan de eigenaar gehecht is, hoe later ze puber worden, net als bij mensen.

Puberteit

Iedereen die een pup heeft en die ziet opgroeien, wist het al lang, maar nu is het ook wetenschappelijk bewezen. Honden hebben ook een pubertijd. Het gedrag in die periode is anders dan dat van jongere of oudere honden. 

Puppy’s hechten zich net als kinderen aan mensen. “Maar eigenaren hebben vaak het gevoel dat ze falen wanneer hun puppy’s de adolescentie bereiken. Dit is de periode die ongeveer rond de 8e levensmaand aanbreekt.”, zegt Lucy Asher, gedragsetholoog aan de Universiteit van Newcastle en auteur van het nieuwe onderzoek dat deze week verschijnt in Biology Letters . Net als tieners, kunnen puberhonden hun baasjes negeren en ongehoorzaam zijn.

Reactie van de eigenaar

Eigenaren reageren verschillend. Sommigen straffen hun pups, sommigen negeren ze en sommigen sturen ze zelfs weg. Opvallend vaak zie je dat juist honden in die leeftijdscategorie in asiels belanden.

Onderzoek

Om de puberteit bij honden nu ook wetenschappelijk vast te leggen  en te zien hoe het hondengedrag verandert, volgden Asher en haar team 70 Duitse herders, golden retrievers en Labrador retrievers, allen teven,  die een opleiding kregen tot potentiële geleidehonden.

Ze vroegen verzorgers om de puppy’s te scoren op de mate van gehechtheid en het trekken van aandacht.Ook werd er scheidingsgerelateerd gedrag onderzocht, zoals rillen en beven. En het achterlaten van de hond. Beide soorten gedrag duiden op angst.

Honden met hoge scores op beide schalen kwamen eerder in de puberteit (na ongeveer 5 maanden). Honden met een lage score kwamen pas na 8 maanden in de puberteit. Bij mensen is het bekend dat tienermeisjes met een slechte band met hun ouders ook pas op wat latere leeftijd in de puberteit komen. Bij honden werkt dit precies zo. Een slechte band hebben met hun verzorgers zorgt voor verschuivingen in hun reproductieve ontwikkeling.  Verder waren adolescente honden die gestrest waren door scheiding van hun ververlatingsangst vertonen  ook steeds meer ongehoorzaam aan die persoon. Maar deze honden waren niet ongehoorzaam bij anderen. Ook dit is een weerspiegeling van de onzekerheid van menselijke tieners.

Beoordeling van het onderzoek

Om de gehoorzaamheid te testen, beoordeelden de wetenschappers een afzonderlijke groep van 69 geleidehonden, op de leeftijd van 5 maanden en op 8 maanden. Ze vroegen de verzorger van de hond en een vreemde om de opdracht ‘zitten’ te geven. Alle pre-adolescente pups voerden dit voor zowel verzorger als nadere persoon snel uit. Zodra dezelfde pups de adolescentie bereiken, weigeren velen zelfs na meermaals herhalen  de opdracht van hun verzorger op te volgen.

Wel gehoorzamen ze de vreemde persoon. Honden die niet stevig aan hun verzorgers waren gehecht, waren zelfs nog meer bereid om de instructies van de vreemde op te volgen. Net als menselijke tieners.

Conflictgedrag

“Conflictgedrag wordt geassocieerd met minder veilige gehechtheid aan de verzorger tijdens een adolescentenfase. Dit omdat gedrag dat indicatief is voor onzekere hechting alleen werd geassocieerd met gehoorzaamheid op een leeftijd die overeenkomt met adolescentie. Een zwakte van deze studie is dat de puberteit niet bij alle honden werd gemeten. Gedrag werd verondersteld op basis van de bestaande kennis van de tijd van puberteit bij de onderzochte rassen (waarbij wordt opgemerkt dat leeftijdsgroepen voor verschillende rassen opnieuw moeten worden overwogen).” Zo concluderen de onderzoekers. “De mogelijkheid dat de puberteit een gevoelige periode is bij honden, verdient verder onderzoek. Dit vooral omdat ervaringen op dit moment op lange termijn gevolgen kunnen hebben voor het gedrag.”

De puberteit bij honden is gelukkig een voorbijgaand iets. Zodra ze deze periode achter zich gelaten hebben gaan ze hoogstwaarschijnlijk weer beter luisteren!

Vraag jij je ook af of je hond een banaan mag eten? Ja, honden kunnen bananen eten! Bananen, die het hele jaar door vers of gedroogd verkrijgbaar zijn. Het is een geweldige traktatie voor je hond. Bananen zijn geweldig voor honden omdat ze veel kalium, vezels en magnesium bevatten.

Waarom is een banaan goed voor je hond

Bananen zijn geweldig voor de opbouw van spieren en eiwitten in het lichaam en ze bevatten veel vitamine B6 en vitamine C. Vitamine B6 helpt bij het metaboliseren van eiwitten in het lichaam en reguleert de bloedcellen, waardoor de hersenen en spieren meer zuurstof krijgen. Met vitamine C, een antioxidant, helpen bananen celbeschadiging te verminderen en kraakbeen op te bouwen.

Het voeren van bananen

bananen staan bekend als een van de meest voedzame vruchten voor honden. Met slechts 105 calorieën is het een geweldige bron van deze belangrijke vitamines voor honden. Deskundigen raden aan dat je via fruit en groenten gezonde antioxidanten en natuurlijke vitamines verstrekt in plaats van supplementen.

Wanneer je uw hond bananen geeft, moet je ze langzaam en in kleine hoeveelheden voeren. Het is mogelijk dat dit smakelijke fruit maagklachten kan veroorzaken bij zowel honden als mensen. Het kan ook zijn dat je hond geen banaan lust, sommige honden houden simpelweg niet van bananen. Wees verstandig. Voor een gemakkelijke bereiding: pel af en serveer als puree. Voeg het toe aan de brokjes van je hond of gebruik stukjes als traktatie.

Simpel en lekker recept voor je hond

Met slechts 4 eenvoudige ingrediënten kunt je uw hond deze gemakkelijk ingevroren bananen traktatie maken. Verzamel yoghurt, pindakaas, honing, banaan en een bakje met ijsblokjes om aan de slag te gaan. Smelt eerst een half kopje pindakaas in de magnetron gedurende ongeveer dertig seconden, of tot het romig is. Plaats vervolgens vier kopjes yoghurt, pindakaas, twee eetlepels honing en een banaan in een blender en meng tot een glad mengsel. Giet het mengsel in lege ijsblokjesvormpjes en vries tot het stevig is. Haal als laatste de lekkernijen uit de bak en laat uw hond genieten van deze bevroren traktatie!

Help, mijn hond heeft diarree na een banaan

Net als ander fruit bevatten bananen natuurlijke suiker. Te veel van elke soort suiker kan gewichtstoename veroorzaken, wat kan leiden tot andere gezondheidsproblemen. Volg de 90/10 regel om deze negatieve effecten te vermijden. Negentig procent van de dagelijkse calorieën van je hond moet afkomstig zijn van zijn hondenvoer en de andere tien van lekkernijen.

Sommige mensen denken dat bananen de symptomen van spijsverteringsproblemen zoals diarree zullen verbeteren. Bananen zijn geen wondermiddel voor honden met diarree of obstipatie. In plaats van je hond meer bananen te voeren, moet je op zijn voedselinname letten en de hoeveelheid verminderen om te zien wat hij verdraagt. Als diarree en andere symptomen niet binnen 24 uur verdwijnen, neem dan contact op met je dierenarts.

Welk ander fruit mag mijn hond hebben?

Hoe zit het met bosbessen of meloen bijvoorbeeld? Ja, deze zijn ook goed voor honden! Wij hebben een ander artikel geschreven over wat je hond wel en niet mag, lees het hier

De kat wordt steeds ouder, 20 jaar is meer regel dan uitzondering. Maar met het ouder worden komen ook de ouderdomsklachten. Gebitsproblemen komen veel voor bij oudere katten.

Hoe kijk je een kat in de bek

Bij een kat kijk je ook niet zo gemakkelijk in de bek, dan bij een hond. Soms lukt het even om te kijken wanneer je kat gaapt. Ook kun je je kat aanleren dat je even haar bovenlip iets mag optillen. Op deze manier kun je de grote hoektand en het tandvlees bekijken.

Dit is een eenvoudige manier om een idee te hebben van de mondgezondheid van je kat. Het tandvlees hoort mooi roze te zijn en niet rood (= teken van ontsteking). En de hoektand moet mooi wit zijn zonder tandsteen (= bruinig hard materiaal). Wanneer je je kat steeds beloont, dan wordt het makkelijker om in de bek te kijken.

Tandsteen bij de kat

Net als bij mensen en honden vormt zich tandplak op de tanden en kiezen van de kat. Bij het ene dier zal dit meer zijn dan bij de andere. Dit heeft te maken met de samenstelling van het speeksel, wat per dier verschillend is.

Tandplak is prima te verwijderen door te poetsen, alleen is dat bij katten niet zo eenvoudig. Bij hele makkelijke katten lukt het soms wel. Je moet dit aanleren wanneer de kat jong is. Blijft de tandplak zitten dan wordt het uiteindelijk tandsteen. Tandsteen kan alleen door een dierenarts verwijderd worden onder narcose.

Pijn door ontstoken tandvlees

Tandsteen geeft irritatie van het tandvlees. Dit gaat vervolgens ontsteken. Ook het weefsel dat de tanden en kiezen met de kaak verbindt, het paradontium, kan gaan ontsteken. Als dat zo is komen de tanden en kiezen los te staan. Ook kunnen er dan ontstekingen aan de wortelpunt ontstaan. Dit geeft een hoop ongemak en pijn.

Vieze geur

Je zou dan ook verwachten dat een kat met ontstoken tandvlees en losse kiezen niet meer wil eten. Maar dat is vaak niet het geval. Eerder ruik je een vieze geur uit de bek. Deze geur wordt veroorzaakt door de bacteriën in de tandplak en op het tandsteen. Soms willen katten niet meer zo graag over de kop geaaid worden of laten ze bij het eten brokjes uit hun bek vallen en eten ze later weer op.

Schoonmaken van het gebit

Als de tanden en kiezen zijn schoongemaakt en eventuele losse of ontstoken kiezen zijn getrokken knapt de kat meestal enorm op. De kat gaat beter eten en wordt vrolijker.

Het beste zou zijn om alle katten aan te leren om hun tanden te laten poetsen. Maar vaak is dit niet het geval. Wat wel goed mogelijk is, om tijdens het gapen in de bek van je kat te kijken en het gedrag goed te observeren.

Bij de jaarlijkse controle van de dierenarts kun je eventuele veranderingen in gedrag bespreken. De dierenarts zal met de jaarlijkse controle ook de tanden van je kat bekijken.

Verder is het belangrijk om je kat via het voer of extra producten goed te laten kauwen. Je maakt dan eigenlijk gebruik van de schurende werking van het kauwen.

Hondenliefhebbers, opgelet. Wij hebben de populairste hondenrassen in Nederland op een rijtje gezet en veel favoriete metgezellen staan weer bovenaan. Labradors zijn al meer dan een kwart eeuw oppermachtig de nummer één keuze, maar er zijn een paar verrassingen onder de gelederen. De kans is groot dat je iemand kent die de afgelopen jaren een Franse Bulldog heeft gekregen – en het is gemakkelijk in te zien waarom. Die schattige pups hebben hun populariteit helemaal naar de zesde plaats gereden.

Bekijk de 10 populairste hondenrassen hieronder

1.
Labrador Retriever

Al decennia lang staat deze hond op plek 1. De gezinsvriendelijke Labrador retriever heeft de harten van gezinnen in het hele land veroverd, en het is gemakkelijk te begrijpen waarom. Labs vertonen een goed gemanierd temperament en willen hun eigenaren graag behagen.

De Labrador retriever is ontstaan ​​in Newfoundland, waar hij de vissers hielp met hun vangst. Na te zijn gekruist met setters, spaniels en andere retrievers, heeft het Lab zijn vaardigheden als een echte retriever aangescherpt. Maar wat Labs nog populairder maakt, is hun vriendelijke, extraverte karakter.

Deze mensvriendelijke kwaliteit maakt Labs ook geweldige honden voor kinderen. Het Lab gedijt goed in een actief huishouden, waar hij veel interactie kan hebben. Kinderen zullen ook dol zijn op de gemakkelijke aard en trainbaarheid van de Labrador retriever. Labrador retrievers zijn op hun beurt erg geduldig met kinderen. Wees voorbereid om die energie te benutten: veel oefeningen en apporteerspellen zullen je Lab gelukkig en gezond houden.

2.
Duitse herdershond

Vaak gebruikt als werkhond, Duitse herders zijn zeer intelligent en moedig. Bekend om hun enorme loyaliteit, zijn deze honden typisch opgewekt, gehoorzaam en leergierig.

Duitse herders staan het liefst dicht bij hun familie en hebben daarom een zeer sterk beschermend instinct. Over het algemeen goed met andere huisdieren en uitstekend met kinderen in het gezin. Het wordt aanbevolen om Duitse herders vanaf jonge leeftijd met een stevige en liefdevolle hand te trainen en te socialiseren.

Het vermogen van het ras om snel te leren heeft bijgedragen aan het brede gebruik ervan als herdershond, waakhond, in politiewerk, als gids voor blinden, in zoek- en reddingsdiensten en in het leger. De Duitse herder blinkt ook uit in vele andere hondenactiviteiten, waaronder behendigheid, flyball en ringsport. Maar bovenal wordt de Duitse herder de voorkeur gegeven als een liefhebbende gezinsgenoot.

3.
Golden Retriever

Met hun altijd aanwezige glimlachen, golvende blonde vacht en vreugdevolle steigering is de golden retriever al lang een van Nederlands favoriete honden.

De golden retriever is een sportieve hond, populair bij jagers vanwege zijn zachte beet en gretigheid om in water terug te halen.

Trouw aan zijn naam haalt de golden retriever graag op. Het is niet ongebruikelijk om te worden begroet met een favoriet speeltje in zijn mond. Bekend om zijn intelligente geest, kan het ras meer dan 200 commando’s leren met training en aanmoediging.

4.
Bulldog

Hoewel het uiterlijk van de bulldog intimiderend kan zijn, is het een van de zachtste honden. Klein en gedrongen van gestalte met een brede, massieve kop, de vacht van een bulldog kan wit, zwart, roodkleurig, gestroomd, lichtgeel of een combinatie van kleuren zijn.

Beschouwd als zeer aanhankelijke en betrouwbare honden, zijn buldoggen zachtaardig met kinderen en staan ze bekend om hun moed en hun uitstekende bewakingscapaciteiten. Eigenwijs en vastberaden, kan dit ras zeer persistent en dominant zijn. Sterk leiderschap en aandacht worden aanbevolen.

Nog iets waar bulldogs bekend om staan? Luid snurken en de neiging om te kwijlen en te kwijlen. Wat is er niet om lief te hebben? Kijk dit grappige filmpje en je bent gelijk verliefd.

5.
Beagle

Lang voordat designerhonden zoals de puggle (half beagle, half pug) hondenliefhebbers troffen als het populairste ras om mee naar huis te nemen, was er gewoon de goede oude beagle. In zijn puur gefokte vorm blijft deze hond zijn status als een van de beste vrienden van de mens behouden.

Deze honden met lange oren zijn pittig, loyaal en zijn geweldige vriendelijke huisdieren voor gezinnen met kinderen. Beagles hebben ook de neiging om veel energie te verbranden. Ze kunnen ondeugend zijn en leiden vaak tot problemen (vuilnisbakken, schoenen, vuile was) door hun buitengewone jachtneuzen. Hun natuurlijke nieuwsgierigheid betekent vaak dat ze een beetje lastig zijn om te trainen en dat ze eigenaren nodig hebben die stevig maar geduldig willen zijn. Beagles staan ook bekend om hun geweldige gezeur, scherpe schors en door en door luide huilbuien.

6.
Franse Bulldog

Zou het je verbazen te horen dat “Frenchies” eigenlijk niet uit Frankrijk komen? Dit charmante ras kan zijn wortels terugvoeren naar het oude Griekenland, met name naar een hond van de Molossiaanse stam, die vervolgens werd gefokt in wat nu bekend staat als de mastiff.

7.
Yorkshire terriër

Energiek, loyaal en slim, de Yorkshire terriër lijkt zich niet bewust van zijn kleine formaat. Altijd klaar voor een avontuur, “Yorkies” zijn gemakkelijk te trainen en worden beschouwd als uitstekende waakhonden.

Bekend om hun ultra lange, fijne, zijdeachtige vacht die langs de ruggengraat loopt en aan beide kanten recht naar beneden valt, zijn Yorkies gekleurd in een combinatie van staalblauw en bruin. Zoals je zou verwachten, is regelmatige verzorging nodig en eigenaren van Yorkie trekken het haar van hun honden gewoonlijk met een knotje op hun hoofd. Ondanks het lange haar verharen Yorkies echter heel weinig.

8.
Poedel

Poedels zijn de catwalkmodellen van de populaire rassen, zeer intelligent en sierlijk. Beschouwd als een van de meest trainbare rassen, is de standaardpoedel meestal aangenaam, gelukkig en gevoelig, maar kan hij gespannen raken als hij niet de juiste hoeveelheid beweging krijgt.

Poedels – die worden geboren met een van de verschillende effen kleuren, waaronder wit, zwart, abrikoos en grijs – vereisen uitgebreide verzorging. Hun vacht is ook hypoallergeen, wat allergische reacties kan verminderen en nuttig kan zijn voor hondeneigenaren die aan allergieën lijden.

9.
Rottweiler

De grote, soms formidabel ogende hond is een gezinsfavoriet geworden vanwege zijn liefdevolle en aanhankelijke persoonlijkheid. Een van de oudst bekende herdershonden uit het Romeinse rijk, dit Duitse ras werd oorspronkelijk gefokt als jachtpartner. Tegenwoordig worden Rottweilers met hun scherpe vaardigheden vaak gebruikt bij zoek- en reddingsacties, als blindengeleidehonden en als waak- of politiehonden. .

Het is een rustige, zelfverzekerde en moedige hond met een zelfverzekerde afstandelijkheid, die stil reageert en afwachtend is op invloeden in zijn omgeving. Het heeft een inherent verlangen om huis en gezin te beschermen en is een intelligente hond met een sterke bereidheid om te werken, waardoor ze bijzonder geschikt zijn als metgezel, voogd en algemene hond voor alle doeleinden.

10.
Boxer

De boxer, een gespierd ras met een korte vacht en een opvallend vierkant hoofd, heeft al decennia lang een plaats in het hart van eigenaren. Het sterke lichaam en de zachte, speelse geest van de bokser zijn een geweldige combinatie.

En hoe zit het met zijn naam? Er wordt gezegd dat zijn bijnaam een bewijs is van zijn speelse en nieuwsgierige kant. Je zult merken dat de boxer zijn voorpoten voor bijna alles gebruikt. Hij zal waarschijnlijk op een katachtige manier naar zijn speelgoed en eten kruipen. Hij springt ook graag op en beweegt met zijn voorpoten, waardoor hij eruitziet alsof hij eigenlijk aan het boksen is, en vandaar de naam.

Lees onze top 10 beste gezinshonden via deze link

Hoewel alle honden voor beste vrienden zorgen, zijn sommige, uh, liefdevoller dan andere. Maar als het gaat om werkintelligentie (d.w.z. het volgen van opdrachten), onderscheiden bepaalde hondenrassen zich van de rest. Na bijna 200 keurmeesters voor gehoorzaamheid te hebben onderzocht, noemde psycholoog Stanley Coren deze rassen in zijn boek ‘The Intelligence of Dogs’ de intelligentste van het stel. Het boek werd in 1994 gepubliceerd en in 2006 bijgewerkt en blijft het belangrijkste stuk literatuur over dit onderwerp.

We hebben enkele veelgestelde vragen beantwoord over de IQ’s van honden die je misschien verbazen. Heb je je bijvoorbeeld ooit afgevraagd of grote hondenrassen slimmer zijn dan kleine hondenrassen? Of hoe bepaal je überhaupt zelfs het IQ van een hond? Dat is allemaal belangrijk om te weten als het gaat om het rangschikken van de meest intelligente honden. En onthoud: slim zijn is niet alles.

Wat maakt een hond ‘slim’?

Coren evalueerde het intelligentie-niveau van rassen op basis van instincten, gehoorzaamheid en aanpassingsvermogen. Maar huisdierengedragsspecialist Sarah Hodgson zegt dat het allemaal relatief is. “Sommige zijn sociaal en emotioneel afhankelijk van mensen, dus ze zijn gemakkelijker te trainen en staan ​​veel meer open voor onze visie op wat ze zouden moeten doen”, aldus Hodgson. ‘

Bijvoorbeeld je hebt honden die niet ontvankelijk zijn, maar deze honden hebben misschien wel superieure zintuigen van zicht en reuk.

Hebben honden een IQ?

Honden hebben niet echt een IQ. Zoals Hodgson uitlegde, hangt “IQ” echt af van de kwaliteit die je waarneemt. In het boek van Coren kunt je je hond een IQ-test laten maken die hij heeft gemaakt op basis van zijn analyses. Als je hond bijvoorbeeld in minder dan vijf herhalingen een nieuw commando kan leren, dan kun je hem beschouwen als een slimme hond.

Zijn grotere honden slimmer dan kleine honden?

Het is niet bevestigd als een feit, maar uit onderzoek blijkt dat grotere honden slimmer kunnen zijn. Als je naar deze lijst kijkt, zul je zien dat de enige kleine hond in de lijst de Papillon is.

Houd er echter rekening mee dat sommige gezelschapshonden zijn gefokt met bepaalde eigenschappen, zoals kalm en niet-confronterend zijn. Hodgson voegt eraan toe dat veel kleine rassen worden gefokt uit grotere rassen en dus de eigenschappen van de grotere rassen hebben.

1. Border Collie

De herders van de hondenwereld, deze herders namen de eerste plaats in de inlichtingenranglijst van Stanley Coren, wat betekent dat de meesten een nieuw commando kunnen leren in minder dan vijf herhalingen en het ten minste 95% van de tijd kunnen volgen.

2. Poedel

Fokkers houden van de poedel vanwege hun hypoallergene eigenschappen. De gekrulde gecoate schatjes pakten ook de zilveren medaille voor werkintelligentie in Coren’s onderzoek.

3. Duitse herder

Duitse herders dienen graag als politiehonden, medische hulphonden en therapiehonden, dus het is geen verrassing dat consistente gehoorzaamheid standaard is bij dit ras.

4. Golden retriever

Een van de meest geliefde huisdieren van het land nam ook een goede beoordeling mee naar huis in dit intelligentieonderzoek. Hoewel het ras zijn oorsprong vond in de jacht, vinden Goldens het ook leuk om lekker te spelen.

5. Doberman Pinscher

Dobermans zijn ontstaan aan het einde van de 19e eeuw. Toen een Duitse belastinginner genaamd Louis Dobermann een middelgroot huisdier wilde hebben, dat zowel als waakhond als metgezel zou fungeren.

6. Shetland Sheepdog

Kleiner dan collies, deze schattige fluffballs staan ​​hun mannetje in beproevingen op het gebied van hoeden, behendigheid en gehoorzaamheid. Bijgevolg hebben Shelties de neiging te blaffen en kuddes op te jagen. Maar hun aanhankelijke aard en liefde voor knuffels zullen alle harde gevoelens uitwissen.

7. Labrador retriever

Labradors houden ervan om te behagen, of het nu gaat om geleidehonden, detectiehonden of gewoon alledaagse huisdieren. De Labrador Retriever is een zeer populaire huishond en is bovendien zeer slim.

8. Papillon of Vlinderhondje

Het eerste speelgoedras dat de top 10 kraakte, is de Papillon. De Papillon is niet zomaar een ‘schoothondje’. De wonderen van 5 pond nemen vaak topprijzen mee naar huis tijdens competitieve behendigheidsproeven. Hun naam – Frans voor “vlinder” – verwijst naar hun lange, puntige oren.

9. Rottweiler

Rottweilers stammen waarschijnlijk af van veedrijvershonden in het oude Rome. Ze hebben een ruig maar betrouwbaar temperament. Een betrokken Rottweiler-eigenaar zal ervoor zorgen dat zijn hond grondig wordt getraind. Met als beloning dat de hond een liefhebbende en loyale vriend voor het leven is.

10. Australische herder

De Australian Cattle Dog is een erg slim ras. Alert, nieuwsgierig en aangenaam, deze energieke herders moeten steeds worden uitgedaagd.

Er is hier of daar niets mis met een blaf. Je hond heeft een paar dingen die hij zou willen zeggen, en dat is volkomen begrijpelijk! Maar soms hebben we allemaal een beetje rust nodig.

Zelfs als je zoveel van je hond houdt, droom je soms van iets minder blaffen en wat meer stilte! Als je je voorstelt hoe het leven zou zijn als het volume laag staat, droom dan over leven met een van deze rassen!

1. Basenji

Basenji’s staan eigenlijk bekend om hun onvermogen om te blaffen! Maar dat betekent niet dat ze geen lawaai maken. Ze zijn gefokt als jachthonden in Afrika en maken een jodelend geluid in plaats van te blaffen. Ze doen dit echter meestal alleen als ze denken dat er een reden is.

2. Berner Sennenhond

Dit gigantische ras staat bekend als grotendeels een rustige hond. Dit ras is zeer volgzaam. Hoewel ze graag nieuwe mensen willen ontmoeten en tijd willen doorbrengen als sociale vlinders, is hun grote formaat vaak een afschrikmiddel voor vreemden.

3. Barsoi

Deze grote, Russische windhond is een relatief oud hondenras. Gelukkig voor degenen die op zoek zijn naar een rustige hond, is de Barsoi relatief zelfgenoegzaam in huis.Dit is absoluut geen waakhond, maar een vrij stil ras.

4. Chinese Sharpei

Deze rimpelige honden zijn ontstaan als waakhonden in China. Hierdoor klinkt het misschien alsof ze veel blaffen, maar ze blaffen zelden zonder echt doel. Als ze zich bezorgd of bedreigd voelen, laten ze het je weten. Dit is een relatief stil ras.

5. Collie

Deze mooie honden zijn zeer zelden hinderlijke blaffers. Sterker nog, zelfs Lassie blafte alleen als ze echt iets belangrijks te zeggen had. Dus als je op zoek bent naar een hoedend ras dat relatief stil is, is de Collie misschien het juiste antwoord.

6. Italiaanse windhond

De kleinste windhond, de Italiaanse windhond, is een leuk klein ras waarvan niet bekend is dat het een lastige blaffer is. In feite zijn Italiaanse windhonden enigszins gemakkelijk gestrest en geven ze de voorkeur aan een rustig huishouden zelf.

7. Newfoundlander

Een Newfoundlanders is een ander gigantisch ras dat bekend staat om zijn kalme temperament. Deze eigenschappen resulteren ook in een hond die niet vaak blaft. Als je op zoek bent naar een vriendelijke hond die vanwege zijn grote formaat nog steeds een afschrikmiddel kan zijn, dan is de Newfoundlander misschien iets voor jou.

8. Sint Bernard

Sint Bernards zijn zeer sociale, aanhankelijke honden, hoewel ze naar vreemden kunnen blaffen. Zolang ze echter goed gesocialiseerd zijn als pup, zullen ze vaak van iedereen gaan houden die ze ontmoeten en hebben ze weinig behoefte om te blaffen.

9. Saluki

Deze prachtige honden zijn ook windhonden. Hoewel ze redelijk gereserveerd blijven tegenover vreemden, zijn ze een sociaal en aanhankelijk ras dat niet op zoek is naar redenen om onophoudelijk te blaffen.

10. Whippet

Deze middelgrote windhond is zeer intelligent en blaft zelden. Ze zijn voornamelijk gefokt voor jagen en racen, maar houden ook erg van liggen op de bank.